’’Kaderim bu böyle yazýlmýþ yazým Hiç kimsenin aþkýnda yoktur gözüm Bir yalnýzlýk þarkýsý çalar sazým Ben yalnýzým, ben yalnýzým, yalnýzým’’ -------------------------
Bir deðil, bin yalnýzlýk þarkýsý söylüyor içim bedbahtlýðýn, periþanlýðýn en ortasýndayým BEN YALNIZIM...
Gecenin karanlýðý eþkýya gibi çökünce þehre Aklýma da apansýz sevdan geldi miydi bir de Deðmeyin gayrý saltanatýma...
Hani O eski köy meydanlarýný aydýnlatan Tek direkli, sönük ampüllü Kendini ýþýtmaktan bile korkan Sokak lambalarý vardýr ya; Ýþte onlara benzer yalnýzlýðým... Býrakýn, Bir deðil, bin yalnýzlýk þarkýsý söylesin dilim Kime ne...
Uçsuz-bucaksýz bir ummanda kaybolmuþ yelkensiz Küreksiz Dümensiz Baþý boþ bir tekne gibi yüreðim... Ne yana gideyim? Kime ne diyeyim? Nasýlsa yutacak beni dalgalar Ve ben yalnýzým...
Býrakýn, Bir deðil, bin yalnýzlýk þarkýsý söylesin dilim Size ne ?
Tarifsiz sýzýlar var bedenimde Yüreðe saplý paslý býçaklar misali Sevdasý hala içerimde Çekip atsan bir türlü Çekmesen bir baþka...
‘’Söyleyemem derdimi ben kimseye’’
Ve ben yalnýzým... ‘’Býrakýn’’ dedim size! Varsýn, Bir deðil, bin yalnýzlýk þarkýsý söylesin dilim... Kime ne?
Bursa 16 Aðustos 2001 Ali ASAFOÐULLARI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Asaf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.