Issız Bir Mezarlıkmış Aşk

Ruhumun yaþlý sedirinde hüzün çaydanlýðý
Ne zaman rüzgâr çýksa anýlarla kanýyorum
Güneþin haylaz ýsýsýnda gönlüm üþümekte
Gözlerimin ufkundan kayýyor acý hatýralar

Hangi düþün seherine böylesine tutkunluðum!
Gönlümün yanýk örtüsünü kim alacak üzerimden!
Hangi bahar bakir fýþkýnlarla kapýmda bekleyen!
Umudun kandili tükeniyor, huzurdur istediðim

Topraða þefkat ektim asýrlardýr, gönülde güz
Buzlar kýrdým bekleyiþlerle, sözlerimde gürz
Özlemin rengi neydi unuttum, sabrým sus
Ruhumun doruðunda bir kadýn, kusursuz

Yorgun kanatlarýmýn retinasýnda kýrýk dalgalar
Hüzünler kemirdi göðsümün umut kayalarýný
Ölüler geçiyor sularýmdan, usumda hýçkýrýklar
Issýz bir mezarlýkmýþ aþk, yasaklarda sevdalar

Dýþarýda yaðmur, ýslanmýþ çimenlerde sisler
Yalnýz bir patikadayým, geçmiþimi tarýyorum
Ýçimdeki yoksul iniltilerle geceyi geçiyorum
Eski bir trenin vagonunda sana geliyorum

Selahattin Yetgin

Sosyal Medyada Paylaşın: