----------- USANÇ ---------
Meta’sýyým âlemin alýr satarlar beni
Ayaðým altý cennet, uçkurumsa cehennem
Tuz gibiyim adeta, aþ’a katarlar beni
Kimi yavrum der bana kimi sevgili annem.
Koparýp atýlasý saçlarýmsa ipektir
Þiirlere ilhamým, þairlere sevgili
Ýnsaným desem de boþ, asýl adým çiçektir
Hemcinsine boynumu vermek bana vergili
Mýzýkçýyým hem de çok, dokuz aylýk gururum
Hep hastayým soran yok, sofra nasýl kurulur
Kýymýk batsa eline, kalkýp mehlem olurum
Kümeste tavuk ölse benden hesap sorulur
Ona erkek diyorlar, benim adýmsa ürkek
Akþama dek yuvama, kanat olur kollarým
Hayat zor ve zahmetli, her gün göðüs gererek
Yattým akþama kadar ne ettim ki; be caným
Kýþ olup saçaklara gem vuruyor sarkýtlar
Ekmek lazýmsa eve, giyinip çýkmam lazým
Ne iþi var sokakta, dese de beyni kýtlar
Alsam, çýktýn sokaða, almasam yanar caným
Kolayý varda bunun, etmez dinim müsaade
Yoksa elim sallasam, dizilir bin ellisi
Herkes kölem olurdu, efendimden ziyade
Ben çobanlýðý seçtim, adým hayat delisi
Benden adam olmazmýþ, inekler süt içer mi?
Sor bakalým ADAMA hangi kovuktan çýkmýþ
Sorarým hep kendime, hayat hayýr mý þer mi?
Hayat benden razý da; ben’im, hayattan býkmýþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.