Nasýl bunalmýþým anlatsam nasýl
Ne cevr-ü-cefayým,ne zevk-ü-sefa
Bitmiyor içimde þu densiz fasýl
sanýrým kendime küstüm bu defa
Güneþ ýþýl ýþýl, toprakta neþe
Bahar yaklaþýyor belli kokudan
Þarkýlar söylerken kuþlar güneþe
Benimse dizlerim titrer korkudan
Erik dallarýnda nar çiçekleri
Toprak uyanýyor derin uykudan
Çiçek kemirirken, bok böcekleri
Sesler duyuyorum,utan be utan
Sokaklar içimden taþmýþ yollara
Ökçeler altýnda,yüreðim elim
Yapraklar yürürken kuru dallara
Gözlerim toprakta,nedense benim
Kuþlar cývýl cývýl,masmavi sema
Ýðrençlik sezýyor,çehremde cevher
Yüzlerde tebessüm ediyor cima
Yatak odasýna benziyor her yer
Suçlusu gibiyim bütün alemin
Tenim bir mandanýn derisi sanki
Çýkmasaydým,kucaðýndan annemin
Varlýðým, mazimin ölüsü sanki
yegin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.