Yar’dan gelen yara olsa da gönle, yarsýz yaþanmaz.
Varsýn yara bere içinde kalsýn yüreðim...
Yar deyince hani yara açar ya gönülde, açýlmadýysa yara eser yoktur ne dilde ne gönülde...
Yar; mutluluktu, sevinçti, yaþamaktý, YAR! Yoksa acý ve keder vardý
Bütün duygularýn karmasýydý, Geliþi ile baharý getirir, gidiþi ile kara kýþ olurdu
Yürekte açan yardý, yarayý kapatan da, bir gülüþüyle huzur veren de
Daðlarýn doruklarýna umut ektirip, þiirler yazdýran da
Bir seher vakti uyandýðýnda canýndan bir parçayý alýp götüren de
Ahh yar!... Þimdilerde yaðmurun gözyaþlarýna karýþtý sensiz kalan yanlarým
Suskunluðumda saklanmýþ sýrlarýmla geldikçe aklýma gidiþin
Her gece deli rüzgarlar esiyor çýðlýk çýðlýða sensiz yanýma
Bütün güzelliklerin baþýydýn hani ve artýk yoksun yokluðuna
karalarý baðladým
Kan sýzýyor hala eski yaradan ve gücüme gidiyor seni sevmek fotoðraflarýndan
Gel diyorum ürkek korkak bakýþlarýmla gel… Son bir defa göreyim istiyorum
Sessiz çýðlýklar atýyorum duymasan da hisset diye
Mecburi aðrýlarýn yasýný al diyorum yar… Kalmasýn yerde gözyaþým
Kes yýllarýn göbeðini diyorum kýsa olsun hayat, uzatma sürgün hayallerimi
Ver bana düþlerimi diyorum geri ver, Ahhh YAR! Sen nefes sin soluduðum
Her an yokluðun-sa bana ölüm… Öleyim istiyorum nefesinde bir solukta ÖLEMÝYORUM
Duy artýk sana çýrpýnan ben yanýný YAR…
…………………………………………………………………………………………………………………………..............
Rasim Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.