yaðmurlu bir sabaha uyandým, sanki herkes ayrýlýktan çýkma , bulutun mavisine gizlenmiþ hüzün, çið damlasý düþmüþ yanaklarýma,
caný, cananý kaybediþ bu olsa gerek, kalpte çekecek son bir nefes, uðruna sunulmuþ tüm kalpler telef, mutluluktan yok hala bir ses,
yalnýzlýða hüküm giymiþ kalbim , sanki uzansa deðecek özgürlüðüne, kapýmda nöbete yatmýþ ömür , uyusam çökecek rüyalarýmýn üstüne,
suskunluðun bile tadý yok artýk , dört duvar bile bakmýyor yüzüme, ölüm gerçekten çok mu soðuk , söndürebilir mi bende yanan özlemi ,
ne kadar sýrtýn dönse de aþk bana, ilk günkü kadar yakýyor hala , ve ne kadar sert vursa da hayat bana, içerimde sen varken acýtmýyor daha fazla.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Solist Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.