En Görkemli Bakışımdı Sevda

Ruh çengelime asýlý prangalarla geceye yürüyorum
Binlerce yarasa gövdemde, gözlerim kanlý bir çanak
Onlarca oyuk var sanki gönlümün kemik tarlalarýnda
Yaþlý söðüdün gölgeliðinde suya uzatýyorum ayaðýmý.

Hangi balta parçalayan leþimi, beynimde kör kurþun
Düþüncemin ve sözlerimin anlamýndan aþk damlýyor
Ýlençli bir sevda gömütlüðü izbelerdeki can evimde
Aç bir aslan sana sevdalý yüreðimi parçalara ayýrýyor.

Yaðlý urganlara geçirilmiþ baþým, sen dilimde son dilek
Uzaklardan bir ses, sevgi ve sadakatin mor haykýrýþýnda
Islanmýþ türkülerin göllerinde yüzüyor fýratýn kayýklarý
Onlarca kapý kapanýyor yüzüme, kendi ipimi çekiyorum.

Acýyla tohum ayný rahimde, yakarýyla dönüyor mevsim
Bakýþlarýnda soyunduðum er geceler gözlerimin önünde
Hangi aynada daha sevdalý yüzüm, ben ne zaman öldüm!
Sendin üzerime toprak atan, gözyaþlarýnda üþüyordum.

Bu yolcusuz düþün hanlarýna rüzgâr ektim asýrlardýr aþkla
En görkemli bakýþýmdý sevda, gecelerce beni yalnýzlýk örttü
Özgürce uzanýp sonsuzluða çocukken, yýldýz aþýrýrdým gökten
Suskular ekip kuþlarýn yüreðine, sevinç toplardým çok eskiden.

Selahattin Yetgin

Sosyal Medyada Paylaşın: