Ey benim mahruyaným O ay cemalinde bulurum huzur Geceme doðmadýðýn an sanki durur zaman Mihriban sözlerin sadrýma vurur Ah o vuslatýn yaðdýðý an cemreler tutuþur Engin hülyalara düþer dördüncü cemre Saadet kapýlarý aralanýr gün tulû ederken guruba Fark ettin mi niçin ümit doðdu ufkuma Sevgide denge deðdi sol yanýma Gýyabýnda durdum niyaza Huþû ile baktým þöyle etrafa Dedim þiirlerle alýp baþýmý gideyim Gideyim de hangi gurbette eðleneyim Mihnet baþýmda dünya, minnet duysam da yolcuyum yolda Gönül borcu bu ödenmiyor parayla pulla Gariplerin sarptýr yollarý yokuþ Ýnþirah niyetiyle durdum kýyama O dehþetli zamanlarda dua ile dayandým her gâma Þefkâti engin Mevlam yeðâne lûtfuyla mamur eyledi Dehþete düþtüðüm karanlýk gecelerde Gökyüzüme mahruyan serdi
Ve yürek yine tutuklandý susmaya, mahpus ettim artýk gülüþlerimi haramdýr gözlerine!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nuray Ayhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.