Yokluðumun gölgesine vurmadan önce isyan mührünü/söndür yüreðinde yaktýðým kýyamet ateþini
Karanlýðýn koynundan
Uyandýrmadan çekip alsan
Uykunun sýcak kollarýna yatýrsan beni
Düþlerim hep uyanýk ve mavi kalsa
Solmasa gözlerimin menekþesi
Her mýsranýn ucu açýk
Yollarým sana çýkarken
Alýn yazýmýn hafleri seni gösterirken
Anlamamazlýktan gelmesen
Küstürmesen cümlelerimi
Dinle bak
Kýrýk naðmeler eþliðinde
Sana olan vurgunluðumu
Dile getiriyor gönül kalemim
Öfkenden nasibini alýnca
Tutukluk yaptý arada
Yüreðimin kanatlarý
Uçamadý mavi yarýnlara
Oysa milim sapmamýþtým güzergâhýndan
Gece gözlerineydi her uçuþum
Ýstersen yak þimdi kanatlarýmý
Sen gözlerinden akýtýrken hasretin yaþýný
Ben yüreðimden aðlarým
Haberin olmaz
Dudaklarýmý diþleyip
Dilimin ucunda biriken
Onca sitemi yuttum
Kan kokusuyla gülümsedim hayata
Mutluluk oyununu sahneye koyarken
Tek kiþilik oyunda
Pandomim sanatçýlarýna taþ çýkardým
Semaha durdum gönül erenleri gibi
Gözlerimle konuþtum
Çözemedin yüreðimin dilini
Sendeliyorum yokluðunda
Umutlarým tükeniyor bir bir
Etme
Bir kez ’ben’ demekten vazgeç
Ya çok severiz
Eskisi gibi
Elele yürürüz ateþe
Aþkýn gözünden bakarýz ömrümüze
Ya da vazgeçeriz
Geleceðe yazýlmaz adýmýz
Siyaha boyarýz gönül duvarýmýzý
Yok oluruz birlikte
Kim daha fazla seviyor diye
Hesaba vurulmaz nâr-ý aþk
Mavi benim diðer adým
Unutma
DENÝZ_DERYA35
(Deniz Derya Giritli)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.