Ne bir arzu ne heves, bu caný sana verdim Sahrada gezmek ney ki serabý yâre derdim Çöl alazý naz evim, iklimi kora serdim Kerem’in yangýnýnda, yanar mýydýn bilmem ki? . Bir demet yaseminden, hoþ kokumu alsaydýn Benli hayale dalýp, hep benimle kalsaydýn Hecelere bölüp de, söyleyip de çalsaydýn Sevdanýn kanadýnda, sanar mýydýn bilmem ki? . Âlemim nura dönüp, yoluna hüzme saçsa Güneþ tepeden vurup, gönlüne ýþýk açsa Kaf Daðý’nýn perisi, kanatlanýp da uçsa Leyla’nýn bakýþýndan, kanar mýydýn bilmem ki? . Mum kokulu mektubu, açtýðýný sanmýþtým Okuduðunu sanýp, umutlanýp kanmýþtým Sarartýp soldurdun mu; bir de seni anmýþtým Ruh bedenden çýkarken, anar mýydýn bilmem ki? . Birkaç kollu nehirden, yol bulup da akaydýn Gönül gözünü açýp, yâr gönlüme bakaydýn Beni sultanýn sayýp, çiçekten taç takaydýn Bal sanýp da zehrime, banar mýydýn bilmem ki?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.