Gidiyorum, bu sefer gitmiyorum diyebildiðim için
Gidiyorum, gidebiliyorum iþte
Biliyorum, gözlerini emanet býraktýn bana, uyu
Taþralý ezberi bu, týraþsýz, parfümsüz, Kapalýçarþý malý
Tecvitsiz murselin, adým adým yaðmur
Saçlarýma tutunan asrýn belasý
Hüzünlü bir serencamda ellerin yokluða tutunmak da
Uyu, uzak kederler için bu plak
Diþlerimin gýcýrtýsýndan kuþlarý duyamýyorum nedense
Rant kavgasýnda üçü beþi yýkýlýyor hatýralarýn
Korkuyorum, kýsa kesemiyorum týrnaklarýmý
Yokluðunda daha çok uzatýyorum
Herkesin payý bu, gidiyorum, evet gitmek güzeldir
Toprak, insan ve deniz, bir bank da doðuruyor beni annem
Gözlerim huzurevi
Yüreðim kanlý bir aþk
Bitik dünleri çekip saçlarýmdan, boyuyorum beyaza
Gidiyorum, panjurlarýn kapalý olsun
Kapat oturma odasýnýn ýþýðýný
Hiçbir þey gitmek kadar ‘devrim’ sayýlmamýþtý
Sevgilim, inan bana, yýllarýn sarhoþluðu deðil bu
Terk ediyorum bu yaðmuru
Sevin, devrim hayal deðil artýk
Biliyorum, bekliyorsun ilk gün gibi
Uzlettir gurbetlik her aþk
Rüyalarýný anlatabilecek çocuklar getireceðim sana
Gidiyorum, bekle beni
Bir duble gözyaþýna tav ettim hayatý
Mor kýnalar yak bedesten ayaklarýna
Görüp göreceðimiz bir asýr daha olacak
Ayak bileklerinde Eze’nin halhalýyla