En güzel sevincini,en büyük üzüntünü , derdini,paylaþtýðýn sýcacýk bir fincan kahvenin kýrk yýl hatrýný yaþadýðýn dostlar olmasa ne yapardýk acaba? en deli dolu zamanlarýnda omuz omuza,en dingin anlarýnda sýrt sýrta verdiðin dostlar olmasa neya yarardý hayat... düþün hastalandýn hastahanedesin!!!! yastýðýnýn en uç noktasýnda kim oturur..dostun tabi ki kimi zaman kendinden bile sakladýðýn gerçekleri kime anlatýrsýn, dostuna... herþeyini ama herþeyini bir çýrpýda sanki nefesin yetmeyecek gibi anlatýrsýn dostuna.. günlerce,haftalarca konuþup görüþmeseniz bile telefonun ucunda sanki az önce konuþmuþsunuz gibi tatlý sohbetler yapýlýr dostlarla.. geçen saatler yetmez,kapý eþiðinde hala ne çok þey vardýr konuþulacak deðil mi? ne güzeldir muhabbet dostla...iyiki varsýnýz diyorum tüm dostlarýma.... Sebahat Rasimoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sebahat RASİMOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.