AYAĞI KIRIK TAY GİBİYİM

Ey ! geceyi saran sessizliðim
ruhumu canýmdan ayýrýp
öpmeyi býrak,
kirlenmesin aðzým.

zayýf inancýma yüklediðin
korku dolu saatleri,
yüreðime iþleyip
kefen dikmeye çalýþma,

hangi doðrularýn kükrer ki
yerini kaybetmiþ ümitlerim için,

yakýlmýþ tarihten bahset
þu soylu insanlýk
çaðýný yitirip,

acý, acý gülümsemedi mi ?
kavgalara alkýþ tutarak.

kin kusulmamýþ mý ?
gönülleri manevi aþk’la süslenmiþ
o bilgelerin üzerine,

þakaklarým aðrýrken
kaç karanlýk þehri dolaþýr
parmaklarýmýn ucu,

mevsimlere dðýlan iþçiler gibiyim
pus yapýþýyor gözlerime,

saatlerin kaynattýðý dakikalardan
ezberlenmiþ ezikliðim dökülüyor
eski zamanlara bükülürken aklým.

topraklýðýmdan utanýrým
duygularým geceyi yalarken,

dudaklarýmdan ateþ düþüyor
ve ben yüzümü saklayacak
zamaný kovalýyorum gözlerimle.

yanaklarýma tohumlanmýþ
sessizlik yýrtýnýrken,

kýyametin gücü dolabýndan çýkýp,
ölüm korkusuyla rendelenmiþ
acýlar býrakýyor yüreðimin en ince noktasýna.

ayaðý kýrýk tay gibiyim
bir kurþunluk ömre sýkýlmýþ
baþý taþýyor gövdem.

kamburu çýkmýþ
kýrýk duygulara alýþýk deðilim,

artýk intiharla cývýmýþ beynimi
güzel hayallere baðýþlayýp
yaþamak istiyorum Tanrým.

geceye olan susukunluðum bozulsun
aklýmý yitirmeden.


Sosyal Medyada Paylaşın: