O güzel insanlara, o kutsal deðerlere Yeter ki çamur atma, baþka bir þey istemem. Bilgiçlik taslayarak, bir ukâla tavýrla Yeter ki kelle ütme, baþka bir þey istemem.
Ýyi/güzel/doðruya, yönelik yeni akýn Sönmesin ebede dek, Hakkýn çýrasýn yakýn Gülün dalý dururken, çöplüðe konma sakýn Yeter ki yanlýþ ötme, baþka bir þey istemem.
Baldaki o sanatý, kim öðretti arýya? Komþulardan habersiz, sahip eder sarýya Kendini beðenerek, hem de kuru kuruya Yeter ki çalým satma, baþka bir þey istemem.
Mâzide kalanlarý, bir/bir silsin ikrâmýn Balýklar bilmez ise, Hâlýk bilsin ikrâmýn Bal diye zehir sundun, senin olsun ikrâmýn Yeter ki gölge etme, baþka bir þey istemem
Deveyi katarýyla, hamutuyla yutsan da Bizlere karþý olup, durmadan taþ atsan da Bilerek/bilmeyerek, çok þeylere çatsan da Yerer ki dîne çatma, baþka bir þey istemem…
19/02/’13 Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.