sonra üstümüz karanfil kokacak rüzgârýn usulca deðip, sonra gittiði bizi son kurtuluþumuza býrakýp zaman geçecek mermer tozu gökyüzüne karýþana dek sýcak mevsimler, soðuk mevsimler ardý sýra gelecek artýk sadece çiçekler dertlenecek
baþlangýç
hayat boyu yürüdük yüzümüz asfalt, göðsümüz patika çýkmaz sokaklarý da sevdik, dilek aðaçlarýný da dolanýp durduk ayný çerçevenin içinde elbiseler eskidi, gölgeler kurudu sisli fotoðraf, derin hakikat özlemlerin kuyruðuna girmiþiz, kuþ deðiliz uçacak
de ki sevgili, ellerim bak burda ömür susarken ýslýk çal, de ki, sýlam merhaba
sesin bana doðru koþsun biraz yollara, þehirlere, upuzun kýþ bastýran köylere uzanan yanýk bir türkü yankýlansýn durmadan ama önce içinde çocuklarý uyuttuðumuz bir ninniyi hiç gidemediðimiz düþlere sarkýtalým buralarda beklemek masumiyetin kaderi
sessizce bakarken sana, yüzleþmeyi diledim yaþamla sevdaný bilseydim tedirgin olmazdý gecelerim sessizliðim yorulmazdý, korkmazdým ellerimi yüreðine dayadým biraz gözlerinden dinlemeliyim þarkýlarý sonra nakaratlarý içime çeke çeke öperim seni sonra bir bulut geçer tüm çocuklarýn kâbuslarýný temizleyen rengi neydi unuttuðumuz göðe kaldýrýrýz kafamýzý bir güzel mavileþiriz, içimizde sahipsiz bir göl kýyýsýnda soluk soluða saâdet sonrasý yaðmur gibi ýslak bir gerçek toprak kokar soyunduðumuz þiirler sonra sessiz bir tomurcuk, kökü düþlere dek inecek
ve en sonunda karanlýðýndan arýnmýþ gülümseyiþimin büyüsü seni de gülümsetecek
dedim ki sevdanýn bir adý da tebessüm
hayatýn her gününü anlatan takvim takvim efkârla daðlansakta gülümseyiþtir, bu sürgünlüðün öyküsü sis basan daðlarý uykudan uyandýracak en saf güçtür bu kadar güzel ve bu kadar kolay bir öðrenilebilse yüreklerin karanlýðý aklanacak nabzýn telaþý sûkunete kavuþacak
sebep çok iþte yaþamak için bahardayýz hâlâ
haydi, uyandýrýp ilk önce çocuklara gülümseyelim tek bir gülümseyiþle özetleyelim yaþamý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.