Mesafelere olan kýrgýnlýðýmý
sana sandým ben
Aþkýn acýtan yaný
eriyen mum misali
yüreðimi yakarak söndü içimde
…
Benim senden, senin benden
habersiz alýp verdiklerimizi
sözcüklerle sarýp sarmalayýp
sessizliðin koynuna býraktým ...
Oysa
Bir gel desen
kara kýþým da
hayat bahar olurdu bana
Mevsim çiçeklerinin kokusu daðýlýrdý
is kokusu duvarlarýma
Bir zamanlar çok sevdiði kadýnla evlenen
mükemmel bir adam varmýþ
diye baþlayan masallardan
yoruldum inan
Bu masallarýn yorgunluðunda
aþkýn hüznü ve imkansýzlýðý
zamana inat kanatsa da yüreðimi
olasý her þey için
UNUTMAMAK vardý...
Bir damla gözyaþý olmak
ve gözlerinden doðup
sevdaný haykýrarak
dudaklarýnda ölmek vardý...
gecelerimi gündüz edercesine
yaþarken bende
bir tek kelimen yeterdi
gel desen
gözlerim kapalý
düþerdim yollarýna
...
Gökyüzünün mavisinde kaybettiðim dualarýmý
baktýkça alevlenen yýldýzlarýn ýþýltýsýnda buldum þimdilerde
Gecenin sessizliðine daðýlan sensizliðimde
yeminlerim yankýlandý yüreðimin göðünde
Ey sevgili
cümle alem bilsin ki
ruhumla sevdim seni
ölüm bile gelse VAZGEÇMEM
Seni sevmelerden
…
Dudaklarýmýn arasýnda sýkýþan naðmesin tane tane dökülen
Aþk kokan þiirimin mürekkebi hiç tükenmeyen
Yüreðimin yangýnýnda alevlenen küllerinden yak beni
Her halinle ben sadece sana yandýkça inlesin
Yüreðindeki iki hece
Aþ-KIM
Rasim Yýlmaz
19.02.2013