Sabýr ! Zindanlarýn en koyu karasýnda Yaþam ! Mavisine inattý kan kýrmýzýsýnda Mertlik meze yiðitlikse yar, hainin sofrasýnda Sevgiler talandý, ihanet harmanýnda Islak sokaklar bile kan aðladý uykusunda Düþlerin rengi simsiyah hep gecenin en koyusunda Þarkýlar suskundu, þiirler yasta Gönül ezgilerim ise sessiz aðýtlarýmda Belki de bir hata Öyle ya ! Dünlerin geçmiþ hayali vardý hep yarýnlarda. Akýp giden zamanýn kargaþasýnda Yüreðimin çocuk yaný Bir kendime yandý, bir de bana.
Ýþte o gün ! Ýçimde ki volkan patladý Sustu rüzgar, yer sarsýldý Nehir taþtý deryasýndan,sular kor gibi yandý Kuþlar aðaçlara,taþlar daðlara Irmaklar, denizlere dolandý Bülbüller feryat etti,gül bülbüle aðladý Gök griye boyandý Ay parçalandý Aðaçlar sa çiçeklerini attý Yarýnlarýmýn güneþi, ýþýðýna ömrünü baðýþladý Hiç kimseler bilmedi,kimseler anlamadý Mor gecelerin, sýrla kaplý kapýsý Bir kendime, bir de bana kapandý.
Ýþte o an ! Ýçli yüreðimin nazlý çiçeði Hep bana kandý, bana inandý Hep bana aðladý, bana yandý Mutlulukla mutsuzluðun hemhal olduðu gecelerde O !yalnýzca bana yardý Yüreðimin korkunç kavgasý Yalnýz kendimle, tek kiþilik savaþtý Hüznün kol gezdiði hazanýn diyarýnda Ömrümün bütün sokaklarý her defasýnda bana vardý. Ömür dedim de ! Hani ömür ! Aynen iki kapýlý bir handý Giren de bendim, çýkanda bendim Dedim ya ben. Ben ! Bir kendime galiptim. bir de bana yenildim.
Ben ! Ah ! o anlarda ben Gök kuþaðýný merdiven yaptým da Bir avuç maviyle göklere çýktým Tüm güzellikleri bir þiire sýðdýrdým da Yüreðimin rengiyle semaya yazdým Artýk ! Gönlüm güneþimin sýcacýk koynunda Karanlýða sýzlanmaz, aydýnlýða nazlanmaz Gördün mü bak ? Bak hala ! Hala ! Umudun adresinde Caddenin adý bahar,sokaðýn adý yaz Gönül sayfamdaki bir kaç satýr þiir Bir kendime, bir de bana niyaz.
Yüksel Beyocaktan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Beyocaktan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.