Ýliklerine kadar boþalan düþüncelerimin
Randevusuna geç kalan bir ölümden ne farký vardý ki...!
Takvim yine aklýndan geçenleri söylese
Ne çok günlerim ölecek ardýna bakmadan.
Dünden kalan aþklarý hangi sertlikle kopardýðýmý
Iþýðýný söndürdüðüm yýldýzlardan anlayýn.
Buðulu camlarda teselli arayan her çocuk gibi
Dokunsa elleriniz lanetime
Sonsuz bir günahtan arýnacaksýnýz.
Mavi bir gecenin suskunluðundan savrulduðuma bakmayýn
Arta kalan vakitlerimde insanlýðýnýza kýyameti kopartan bendim.
Dudaklarýmýn arasýna sýkýþtýrdýðým onlarca küfür
Bir çýrpýda düþse
Kendinizden bilirdiniz ölümü.
Pencereme konan yansýmalara
Sürekli sensizlik çizen
Kaç zavallý büyüttüm içimde
Anlayan anlamayan ne varsa koltuk altýna sýkýþtýrýlan
Ya ölmeyi bekliyor
Ya da
Sevilmek için can atýyor.
Þehrimin ýþýklarýnda kendini aramaktan vazgeçen herkes
Aðýr aksak geçse de aklýmdan
Bu kaçýncý mevsimim
Ve bu kaçýncý aþktan düþürülüþüm.