Gri bir balonun
kýrmýzýya çalan düþüyüm bugün.
Sevgili!
Kelebeðin Rüyasý’ndayýz!
þefkatimin hatýrýný kýrýyoruz
saatimin kadranýndan bakarak
Sonra
yakasýný açýyorum gökyüzünün
parmak uçlarýma deðiyor yýldýz
alaturka bir sese uyanýyoruz.
Sevgili!
kifayetsiz aklým sorarken
usul usul bu kim diye
seni düþürür bir akþam vakti gözlerim
sabahý getirmeyen ayaz
þefkatimin üstünü örtüyor
saatimin kadranýndan bakarak.
Sonra
Sesli þarkýlar çalan bir kadýn açýyor güneþin perdelerini
sessiz harfler birikiyor dudaklarýmda
Gülüþüme sýðdýrýyorum üç harfi
Þimdi!
mevsimsiz bir þarkýnýn adýnda arýyorum kendimi
ve sana düþüyorum.
Tutuyorsun!