Karanlýk bir geceye daha esir oldum, sensizlikten.
Kim bilir bu gece kaç yýldýz daha kayacak renksizlikten.
Soðuk bir gecenin sýcaklýðý odamda,
Buðusu camýma renksizlik solarken, sen iyi misin bensizken ?
Seni bu gecenin karanlýðýna sensizlikle tanýttým,
Adýný camýma yazdýðýmda, mürekkep gibi daðýldýn .
Güneþ görmeyen gözlerimi yastýðýma sarýlýp akýttým.
Bana gelmesini istediðim her adýmýn duacýsýyým.
Huzur veriyorsun ruhuma, acýn ise kalbime,
Kendini benim yerime koysan, seven ben olacaðým yine.
Ben acý çekerken sen yine uyuyosun hemde uykunun en tatlý yerinde.
Sen yarýn ne giyeceðim diye düþünürken, ben ’’ gelecek misin ’’ diye.
Mürekkep balýðý gibiyim sana karþý, seni yazarken.
Düþünüyorum da rahat mýsýn acaba kuyumu kazarken.
Oysa ben senin için varlýðýmdan vazgeçtim,
Yorulmuyorum aslýnda bu kaðýda da ’’ Seni Seviyorum ’’ yazarken.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.