Düþününce Ýstanbul’u, sen gelirsin aklýma. Bir boðaz akýntýsý gibi geçer, seviþtiðimiz geceler. Öldürür beni akþamüstleri, Salacak’ta gün batýmý.
Yaz akþamlarý, Beyoðlu’nda müzikli karnaval. Seni sevmiyorum Ýstanbul, Demekse, En büyük martaval.
Bilirsin, sevmem karanlýðý, Oysa, arka sokaklarýnda, Karanlýkta baþlar hayat.
Þimdiler de uzaklardayým, Burnum da taze ekmek kokusudur, Ellerin ve Ýstanbul. Hiç böylesine özlememiþtim Kollarýnda olmayý, sana þiir okumayý, Sabahlarý sarýlarak, mahmur gözlerle, sýcak yataklarda koklaþmayý.
Sami Gök 8.4.2012/ Ayvalýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sami Gök Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.