haydi yok de...

lanet olasý bir sessizlikte
gülüþlerim gidiyordu raylara tutunarak
akýp giden bu tarifsizlikte
düþlerim aðlýyordu içimi çizerek



sayýsýný unuttuðum bilmem kaçýncý gitmelerinde
kör kütük bir sarhoþluk kanatlanýyordu penceremde
haydi tüfeðini kaldýr
haydi gez göz arpacýk
haydi çek tetiði vur





haydi utanma
haydi çiðne
haydi yok de
yok de ki ezilsin içimde
ezilsin daha bilmem kaçýncý kere





gökyüzüne körük körük fýþkýrýyorken sevda
içimde bu kaçýncý kavga
bir emaneti saklar gibi aklýmdasýn
vurulasý bir sýr gibi zulamda
mecalsiz bir güvercin sol yanýmda





haberin olsun
resmini çizdim kara tahtama
çiðdemler takýþtýrdým saçlarýna
haydi utanma
haydi sil de
sil de ki uçsun yaralý kuþum
uçsun kanatlarýný býrakýp avuçlarýma




can çekiþiyorken celladýn elinde sevgi
ben yollara vuruyorum kendimi
yollar ki döne döne bana geliyor
döne döne uzaklaþýyor benden
daðlanýyorum dikenli bir urganla
patinaja düþüyorum kendimden





dilimde nikotinle beslenen bir kýrýk ezgi
yüzümde kahroluþlarýmýn kýzýlcýk kýzýlý rengi
býrakýyorum kendimi ne olacaksa olsunlara
býrakýyorum kendimi
yok de
farzet ki hiç olmadým
farzet ki hiç yeþermedim çorak topraklarýnda



HASAN POLAT


Sosyal Medyada Paylaşın: