Gitmeseydin, Büyümüştüm

Geceden geceye kum taþýyor gözlerim
Ne güzeldi o kabusta unutulmak seninle.

Gitmeseydin söylemezdim, sana büyüttü ömür beni
Ellerimi kim tutsa, sana emanettim
Kimi sevsem, sana gülerdi yüzüm
Ben seni, oyunumu bozan uyku saati gibi sevdim.

Mayýsýn yirmi beþiydi
Saate hiç bakmadým

Bir avuç çocukluktan, köpüren bir deniz yaptým
Güneþin yakamoza sarýlmasýný kýskanmayacaktým artýk
Ve hiçbir þarkýyý sahipsiz býrakmayacaktým.
Ne güzeldi o beyazý karalamak seninle.

Adýnla baþlayarak konuþmayý öðrendiðimde
Kundaklanmýþ bir ceset gibi, kapýnýn önüne býraktý annem beni.

Ben içime ne zaman fesleðen çeksem
En güzel yapraklarý seçip, ormanlar yakýyordun
Dilimde bir damla su, hangi filizi yeþertmeye çalýþýyordum kimbilir
Ben seni, gözbebeklerimin babasý gibi sevdim.

Çýrýlçýplak, biraz çorak toprak gibiydin,
Dokunsam daðýlacak, tembel bir bulut gibi..
Kaçtýðýn þehirlerden, ayak izlerini toplamak
Hatta yarým býraktýðýn filmlerde aðlamak
En sevdiðim vazifemdi. Yarana sardý annem beni.

Gitmeseydin aðlamazdým, kupkuruydu damarlarým
Limana gemi yanaþsa, boðazýmda senden düðüm
Çölde feryadý esse Mecnun’un, ben sana susardým
Seni ben Leyla’nýn mezarý gibi sevdim.

Gözlerin soðuktu
Ellerine bakmadým.

Çoktan büyümüþtüm
Gitmeseydin.

Sosyal Medyada Paylaşın: