MEDİNEYE GİDEN GELİN
MEDÝNE’YE GÝDEN GELÝN
Yorulma, seherde aðýr aðýr giden kervan
Korusun melekler de,sakýn ki yolda kalman.
Aðýr git ki ,kýrýlmasýn, o kutsal emanet
Götür de onu asýl sahibine teslim et.
Ey bad-ý saba,sakýn sert esme ki incinmesin
Hassasdýr onun yüreði, bize ðücenmesin...
Varken sende bu iman. bu edeb, bu huþu.
Ne mutlu sana resule oluyorsun komþu
Rabbýmýn imtihanýna yýllarca sabrettin
Dök ki gözyaþlarýn, bu mükafatý hakettin.
Ey uçan bulutlar,kol kanat olunuz ona
Gözü yaþlý bir baba,buna nasýl dayana...
Saðdan soldan melekler gelip dualar etsin
"Medine’ye giden kervan bu",diye belirtsin.
Ey tatlý esen rüzgar,ol da ona haberci
Demesinler,"bu gelen kervan da acep neci?
.....................
Ýki damla gözyaþýmý, bohçanýn içine
Koy da götür, o, Medine’nin gül incisine.
De ki "ey resul,sana gelen bir emanettir"
Yalvar, yakar,lütfen bunu, O’na kabul ettir.
Günahkar bir ümmetinin nedamet yaþlarý
Fedadýr sana,olsaydý binlerce baþlarý.
De ki "ne olur resul, tut da onun elinden
Düþmeye sakýn,ismin, onun günahkar dilinden.
Senin aþkýnla yanan periþan bir kalbi var
Dolaþýr, gönlü durmaz bir mekanda, bi-karar.
Ne olur, çaðýr onu da bir gün yanýna
Kurtulsun dertten,minnet bilsin bunu canýna"
Kutlu gelin,Medine’nin gelini ne mutlu
Olsun ki bahtýn açýk,yüreðin de umutlu.
Unutma bizi,yad et o resulün katýnda
Kim olmakistemezdi, þimdi senin tahtýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.