Daim yoklukta bulduk biz varlýðýn özünü Yandýk kavrulduk neden bu da aþk’ýn közü mü? Giden gelmiyor zaten boþunadýr beklemek Ruhunda bir yaradýr senin verdigin emek Yalan dünyanýn tatlý süsüne gene kandýk Oysa faniydi hepsi bile bile aldandýk.
Damlayan bir gözyaþý gönülde oldu umman Bir yürektir içinde özde kavrulup yanan. Yaðmura hasret kaldý çöllerde kavrulan kum Fedadýr o þafaða gözden dökülen uykum. Seraplarda ne buldun aç gözünü sabaha bak yýrtýp kara geceyi ak güne uyanarak.
Gölge gibi akarken ruhum kýlmadý karar Madem güneþ çakacak ýslanmak neye yarar? Bir sevdanýn esiri olmuþuz O’na meftun Varsa arada perde tutmuþtur o kalp yosun. Çýk aradan ey nefis benim emelim baþka Gönlüm koþarken Rabb’a sevdam ilahi aþka.
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURİ BAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.