YURDUMUN KADINI
YURDUMUN KADINI
hilal kaþ üstüne yaþlar iniyor
dur aðlama bacým Elifler bitmez
gönülden doðan nur yüze siniyor
o asil kimliktir zeynepler yitmez.
anadýr, bacýdýr nur yüzlü yardýr
gülþende açan gül kopmayan daldýr
sevda ile yanan gönüle kardýr
toplasan da yabaný bir ayþe etmez.
iþlendi elinde edebim nakýþ
iner nazar yere süzse kem bakýþ
o olmadan kalpler sanki olur kýþ
mehmedimin evi, zehrasýz tütmez.
gönüller bir harman sevdalar yatar
deryayý ummandýr kederler yutar
bir evlat bir de yar gözünde tüter
gelen ölüm olsa fatmasýz gitmez.
delikanlým onsuz kalýr da öksüz
kýrýlýr dallarý kalýr da köksüz
çalýnmýþ hazine kalmýþ da yüksüz
yýllardýr yüreði hat’çesiz atmaz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.