YILDIZLAR

Yumma aç gözlerini,
Gözlerimde bitir kendini.
Göz kapaklarýnýn halkalarý altýnda,
Bakýþlarýmda...

Kulaðýmda çýnlayan sesin,
Dudaklarýmdan düþen nefesimle
Uzaklardan yankýlanan
Dilsiz bir çaðlayandan akýyor...

Býrak kendini karanlýða;
Kendi gecene gömül,
Kendi yüreðine...

Yaðmur ve altýn þimþek,
Kamaþtýrsýn gözlerini kör etsin.
Mavi göðsün göstersin,
Çoban yýldýzýný dünyanýn þakaðýnda.
Gözlerin kalmýþ körfezler
Ve koyaklar arasýnda.

O sývý karanlýðýn yataðýnda,
Uykunda rüyanla ýslat çýplaklýðýný.
Gecede böyle yýldýzsýz;
Kýyýya kim býraktý seni ?
Sonsuzluðunda yitir kendini
Kendi benliðinin sonsuzluðunda...

Bir baþka yürekte buluþan yürekle
Unut kendini, sevdaný da unut...

Aþk ve her þey,
Ruhunda yeniden baþlar.
O ölümsüz, o yalýn bakýþta.
Gecenin gözleridir,
Sahipsiz, kör bakan yýldýzlar...

Figen ANAR

Sosyal Medyada Paylaşın: