GÖZLERİN

GÖZLERÝN

Öyle giz’li gözlerin var ki görmek istedim,
Sanki bilinmezleri bakýþlarýna almýþ.
Orada ümitsizce dönmen için bekledim,
Unuttum gözlerini rengi derinde kalmýþ.

Bir denizdir bulanýr mavi gölgelerinde,
Sonra güneþ doðar da o bulanýklýk geçer.
Tarlanýn en sarýsý buðdaylar üzerinde,
Rüzgarýn ereðinden melekler ekin biçer.

Karanlýk bulutlarý daðýtýr, süzer yaðmur,
Buluttan da karadýr o gözler yaþlanýrken...
Semada gökkuþaðý beline kemer olur,
Yüreðindeki kara çamur yere damlarken.

Ben o güzel gözlerin suyu ile yýkandým,
Yandý gözlerim memnu ateþine bakarken...
Kaybettiðim ela’ný yeniden buldum sandým
Güzelliðin kör etti beni, sana bakarken...

Okyanuslar kýyýya vurdu akþam üzeri,
Ben o gözlerle kaldým üstünde bir kayanýn.
Gözler ki bu dünyanýn eþsiz cennet benzeri,
Kýskançlýk sebebidir sahibi olmayanýn...



Sosyal Medyada Paylaşın: