KUM TANESİ

Deniz kokan ellerin, martý çýðlýðýnda sesin,
rüzgarla savrulan saçlarýn,
vururken aklýmýn en kalabalýk yanýna
Mahir gülüþün...
Kum tanesi gibi çarpar anýlar,
acýtýr ruhumu..savurur.

Her gece gül olur yokluðun,
yastýðýmda karanfil kokusu,
yakar genzimi tavana astýðým gözlerin...
Ellerin,
sözlerin,
þiirlerin,
bir de
tavandaki gözlerin..

Tam da karanlýðý aralarken
bir sis kapatýr önümü..
Bir sýrtlan,
birçok çýyan,
bir sürü çakal çevirir yolumu..
Düþlerim bozgun yer
dönerim hayata..

Düþerken baþaþaðý düþlerim
kum tanesi gibi ince ince vurur,
acýtýr ruhumu..savurur.
O vakit
þeytan der ki;
Canlý bomba ol,
sar aydýnlanma fiþeklerini..
Git, gir fabrikalara,
tarlalara,
vur sokaklara
patlat, patlat ki
parçala zifiri zindan kentleri,
yýrt karanlýðý..
Yalan,
sömürü
ve zulüm öldü desin, haber bültenleri;
Kardeþlik, sevgi, barýþ
eþitlik ve adalet üstlendi eylemleri...

avucumda unutma beni çiçeðim...

-Düþ, eyleme dönüþtüðünde mutlaka susar karanlýk, deðilse bunca cesaret giyinir miydi aydýnlýk..-





hasan karaþahin
10 þubat 2013
Sosyal Medyada Paylaşın: