Deniz, balık, Balık!

Deniz, balýk, Balýk!




“denizin ortasýnda bir balýðýn
baþka balýða sevdâlanmasý yadýrganmamalýydý
belki de- çiçeklerin alýnyazýsýný edinmeye
çocukluðumuzdan baþlamýþtýk”

kuytumu edinmeliyim
saf ve nârinliðimi saklayarak
kendimden. ses duymaya
sessizliðe kapýlarak baþladýysam
yüzün, ölüme kurulu köprüdür.
‘ah bilsen…

sencil’ onlar
ve kurban atlar kýyasýya
terk ederek kýlýnmýþlýðý
varlýðýna döndüler, öz öldüler.
içimden biri gibi…

içinde filler oynatan çocuklar
kapýlarak kumlara
pencere açtýlar göðün anlamsýzlýðýna
göðün anlamýna… bir balýk
baþka balýk. baþka balýk
bir balýða. tutun demlerini!
terbiye vermez dalga
kýyýda patlayan sandala…

korunacaksa
yeþermeye çalýþan týrtýl
uzaklardan türküler alýntýlar
sarhoþ adamlarýn
masasýna döner
kederin temeline inmek için.
tevgiri bulunamazsa
ahtým olur nallarýnda
uzaklýðýn adlarý.

serbest seviþip, yasak aðlýyorsam
neyin kitabýný kutsallaþtýrýr insân?
yað yaðmur, koy koyu
sür sürü, düt düdüðü
açýkça belirtin
yaþamak dediðin
(…)
günlüðü?

azdým çoðunluðunda
hýrçýn kudurmuþluðun
sâkin ölüme düþen
boðgun bir suda
sâde bir karanfilim…

bir balýða
baþka balýktan
damlamamasýný öðreteceðim
kendi denizime.



Payanda

Sosyal Medyada Paylaşın: