SUSADIM SANA...

dizlerime kadar çýkmýþ, çaresizliðimin bataðý.
yüreðimde son bir nefeslik soluk kalmýþ...
sende benden kalan o son kýrýntýnýn hatýrýna can çekiþiyorum...
aþklarý hep masallarda bilirdim ben.
inanmazdým; ne leyla mecnuna , ne de ferhatla þirine...
gelmiþ geçmiþ tüm hikayeler uydurulmuþtu.
hiç bilmezdim; deliliðin eþiðinde yaþanacaðýný,
hiç bilmezdim;
ruhunu senden yýrtarcasýna alýp götürebileceðini.
susuyor musun.........?
hangi cümleleri sýnýr dýþý edebilirsin ki,
beynine bu denli hücum ederken..!
hangi hücreni yok sayabilirsin?
bu kadar kanýna iþlemiþken..!
gidiþler neye çare oldu ki...
yokluðunda, kemiklerimin etimden ayrýlýrcasýna acý hissederken..!
eðer kalmasaydý sen de benden bir kýrýntý,
bir çocuðu sokaða atar gibi atsaydýn yüreðinden eðer,
giderken, yalandan gülüþümün býraktýðý bu öfkeni bile ,
sevebilir miydin hala..?
aklýna gelir miydi hiç, gidiþimin türküsü?
o dudaklarýndan çýkar mýydý hiç masmavi gökyüzü?
býrak ýslatsýn yanaklarýný yaðmurlar,
býrak deðsin sana, sanki benim ellerim gibi.
her yaðmurda çýkarým ben sokaklara.
seni düþlerim; her bir tanesi dokunan parmaklarýn olur.
gözlerimi kapatýrým.
iþte o an karýþýr; yüreðimden bir asit gibi akan gözyaþlarým, senin yaðmurlarýna... býrak býrak ta, deðsin avuçlarýn sana hasret yanaklarýma...!

Ah adam ah..! sen susuyorsun ya..! ya ben?
nasýl susadým sana!
yüreðim nasýl kurudu bu yokluðunda...! /NergizA/
Sosyal Medyada Paylaşın: