Kesin Güldüm

kar sessizliðine düþmüþ serçe anýsýyla
gülüþünün ortasýnda ölmeye geldim
bir yüzyýldý belki
belki birgün
bir an belki
kesin geldim...

gülüþün
bir ömür daha yaþattý bana
baþka bir yalnýzlýðý da
yedekledi sebeplerim
hangi süreye sýðdý anlamadým
gözlerimi niye açtým
niye kapadým
kesin anlamadým...

gülüþüne kadar
umutsuz sokaklarda büyüdü merakým
sahipsiz haberler peþinde
can alýcý mevsimler öldürdüm
geçmiþle ilgili hep üþüdüðümü anýmsadým
akþam kuþlarýnýn arkadaþlýðýný kýskandým
yaðmurum hep kendine yaðdý
ben apansýzdým
gülüþüne kadar
kesin aðladým...

gülüþün tarifsiz yazlarla yoðun
bir kenara býrakýlmamýþ hiçbir göðü
en sevdiðim mahallemin sýcak taþlarý gibi
sarýcý
okul tatillerindeki kadar dindirici
gülüþünün ortasýnda ölmeye geldim diyorum
çünkü yaþamaya kýyamýyorum
zaten gülüþünde ayrý bir ömür daha yaþadým
bambaþka bir yalnýzlýðý yedekledi sebeplerim
gülüþün kadar
kesin çoðaldým...

eksik sorum yok artýk
her artýya bir fazlayým
her fazlaya bir artý
gülüþün
güzel gerekçelere baðlar mý tüm göçleri
yoksa tüm göçler güzel bir gerekçeyle
gülüþüne mi baðlanýr
bilemem
bildiðim
gülüþüne gerekçesiz baðlandýðým
kesin güldüm...


kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: