Suskun

Dudaklarýndan düþüp kalbine kondum, 
Sandým ki yükseklerden uçtum. 
Söylesene alevlerinden kor olduðum, 
Sen olsan unutur muydun? 

Ben dinlerken sen neden sustun? 
Nefretini bir bir üzerime kustun. 
Kolay deðil bir ömür koydun, 
Daha açtýðýmýz ilk çiçekte soldun. 

Adýný andým ssuskun!
Ben baðladým sen koptun. 
O güzel resmine bir çerçeve koydum, 
Sýðamadýn paramparça oldun. 


Þeref Uygun


Sosyal Medyada Paylaşın: