Bak ben hüzün oldup aðladým bugün karým, Ýki kalp arasýna kördüðüm kendimi baðladým. Hasret kalmýþ seni sana yazan parmaklarým, Bal döküp damladýðýn, o damsýz dudaklarýn..
Yirmi ikinci yaþýn da sana yazdýðým satýrlarým, Yakýndýr bel baðladýðým yirmi üçüncü yaþým. Gece vakti alevlenen mum gibi bir miktar azdým, Kýrk dört bahar görmüþ bir mevsimin son baharýndayým.
Sensizlikle yaþamaktan acý bir haz duyarým, Sadekatinden ötürü hiç þüphe duymadým gözyaþlarým. Kýrmýzý lalerim var dört köþede yaþattýðým, Susuz kalýrlarsa kendi kanýmdan damlatacaðým.
Þeref Uygun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Araf. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.