nerden habarý olcak;habarý mý var, ter(h)is oldu ðeldi Alý dayým.. …. merem oldu ðetdi, … anam ýramatlýg yatar gakar ileniridi” … “donuz mezerinde yatasýca” … “odu ocaa(ðý) kör galasýca” …, “gahrolasýca” … “yerler yeyesice”, … “boynu altýnda galasýca” … “gönenmeyesice” … “kökü kökme(ði) zürüyeti kesilesice” deye emme anan bobana da varsa.. adý “gellabam” galdý, ah… ahh gözel gellebamm”
“-aklým ermezdi o zamannar, neyeyse iþdee o hep ma(h)çýp olu(r)du bana ne ðadar gönümü almað isdese de “-len gara gardaþým” deye gucuklamað isdese ý ýhh.. “bin piþman olur bi ta etmecen desem de” narasýn, gurul meselemesi yapar etçemden geri galmaz gözeler gözeli gellabamýn içine ilitmezdim.. neyeyse
bek eziyet ederdim zavallýya sanki boynunun obal borcu varýmýþ gibi yalvarý(r), hoþ görü(r)dü, içi yanardý, gýyamazdý sanki dayýma deðil de bana havasýdý bana deðil de dayýma sarýlý(r)dý sanki dayým deðilde ben yangýnýdým ona gözeler gözeli gellabamm…
“-geçmiþ gitmiþ Mustafa abi sýzlayacak kemikleri kalmadý, hiç birinin Allah hepsinin hesabýný görmüþtür bari sen kendini günaha sokma ama yine de Allah rahmet eylesin hepsine” dedim
“-dee! onu decen, Ismayýl..” dedi “-bi tenesin deye anan üsdüne titirerdi, nere ðetsem seni yanýma gatardý emme ille de elinde biþiy olu(ru)du beni elleriynen beslerdi, bi mahanaynan beni bek severdi, ta öyle.. ýramatlýg gellabam “Musduðuumm” deridi …
ya benn.. ebi cetti, ben seni hiþ se(v)medim emme gellabamýn gözel hatýrýndan da çýkamazdým onun yannýnda kimseye gatlanamazdým baþga bi evin gelini oluþuna baþgasýnýn garýsý oluþuna hele sana heç valla heç gatlanamazdým, emme elden ne ðeli(r)..
baya bildiðin garazlanýdým.. baþýna ne getirsem de canýn acýsa deye can paralardým geldi geþdi.. gönlüm ýrazý gelmedi heþ bi cenazeye emme.. hayatda bi bobayýn ölmesi uçu dova ederdim bi de senin bi tene da(h)a var da hinci zikretmek ilazým deði(l)”
“-olur mu Mustafa abey sen kurtarýrdýn beni dayaktan dövdürmezdin, yanýndan eðsmezdin, sen olmasan beni oyuna bile almazlardý ki çelimsizdim ya “ana kuzusu” derlerdi, “goca herif dölü” derlerdi emme sokakta sen varsan beni evde tutamazlardý bilirdim ki sen beni kollardýn, dövdürmezdin”
NOT: resimdeki Doyduk Hala
ARKASI YARIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.