(I) Dört þubat ikibinonüç Akrebin, yelkovanýn kayýp oldugu bir vakit Ýsimsiz düþlerimin dilsiz kahramaný Yutkundu ve sustu usulca Kaçmak istediðim de her adým onaydý Sustugum da her söz ona Her nefesimde kokusunu duyardým Yalnýzlýðýmýn tek sýrdaþýdýydý hayali
.../Öyle ihtiyacým var ki Yanýmda olmasýna Bana sarýlmasýna Hiç konuþmadan Saatlerce öylece.. Kucaðýnda aðlayabilirim/...
Belki bir annenin Þefkat eli deðmedi saçýma Bir babanýn Güvenli dizlerinde uyumadým Baþýmý huzur içinde yaslayýp Derdimi paylaþabileceðim Bir omuz bulamadým Bu yüzdendir Ona bu denli sarýlýþým Bu denli ihtiyaç duyuþum O, benim bu hayatta karþýma çýkan En güvenli En þefkatli En sevgi dolu limandý Yalan olsa ne çýkar Hayal olsa ne çýkar Kendimi kandýrsam ne çýkar Sýrtýmý yaslayacaðým bir aþkým var
O yüzdendir ki, hep güzel hatýrlanýr ve yaþanýlasýdýr. Hasreti yüreði kadar büyük yar
(II) Beþ þubat ikibinonüç Bilmiyorum ki Kaç milyon saat geçti, ayrýlýðýmýzýn üzerinden Kendine benim gözlerimle bakabilseydin eðer Anlardýn sevdiðim..mutlaka anlardýn En çok geceleri çekersýn Ayrýlýðýn sancýsýný.. Hasret sýzlatýr göz bebeklerini Dilimizi kilitleyen Sözcüklerin adý hasret deðil mi? Hasret deðil mi bize Ezberlenmesi imkansýz türküleri söyleten Kanamalý býr hasta gibi Ýhtiyac duydugumuz serumun adý Vuslat deðil mi? Þu gözlerimi; hiç kimse Senin gibi ne aðlatabildi Ne de güldürebildi.
../Gecem de bir SEN eksik Susmuþ sanki tum þarkýlar Sessizliðim seni söylüyor../
Ben körükledikçe Sen söndürmeye çalýþtýn bu ateþi Ne zaman yeþertmeye çalýþsam Topraðýmý kuruttun Öldürdün içimde ki filizleri Gözlerin aydýn olsun
(III) Yedi þubat ikibinonüç Saat vuslata beþ kala Bir buse kondururken Gecenin gamzelerine Alnýndan öpüyorum Seni bana getiren düþleri. Yerle yeksan olan Yalnýzlýðýmý avutup Yýldýzlardan dostlar Alýyorum yaný baþýma. Seni düþünüyorum Gülümsüyorum. Daha sonra sarýlýyorum sana Ve uykunun ellerine teslim oluyorum. Ýyi geceler ruhum
(IV) Dokuz þubat ikibinonüç Saymadýðým zamanlarýn ötesi
../Aðrýnýn içinde ki göz/..
Býrakýp giderken seni Karanlýklarýn ellerine Bir veda busesi kondurdum leblerine. Ey aydýnlýðý güneþe Karanlýðý zindana eþ yâr! Sesinin çýðlýðýnda boðdum gülüþlerimi. Sevinçlerini kýr çiçekleriyle süsledim Yinede belli etmedim hüznlerimi. Dört duvar Bir de yüce ALLAH þahiddir Senden baþkasýna deðdirmedim bakýþlarýmý. Hiç bir aþka uzanmadý ellerim Gitsen de, kalsan da Baþka bir sevdanýn yolunu gözlemedim Ben sende býraktým yüreðimi Dinim gibi kutsal saydým emanetini.
../Þimdi gidiyorum yarýn yine gelirim Aðýrlaþýrken göz kapaklarým sana iki kelime býrakýyorum Seni Seviyorum/..
Dil-ruba Düzenleme: 09 Þubat 2013 /15:50
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dil-ruba Emine Genç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.