Ýnsanlýk çökecek; lügatten derdi çeksem! Dert kesilip insanlýðýn üstüne çöksem! Mana külden tablo; Bir hapþýrýk silecek. Dede sýrrý demezse torun ne bilecek?
Derdi olmayan aklýný neden iþletsin? Akýl ahmaða kendini neden fiþletsin? Küller hapþýracak! Ýnsanlýktan eser yok. Sap ortada doðru, hem usta hem keser yok.
Zulüm orman; mazlum deli, elinde çakmak… Sýrtlanýn muradý; deðil: ’ormaný yakmak.’ Çakýyorum hu! Bu ormanda insan var mý? “Sýrtlan deli sevmez” izah bu... bu kadar mý?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Maksut AKINCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.