Senden önce, Fýrtýnasýz sade bir hayatým vardý, kasýrgalar esmezdi böyle delicesine, þimþekler çakmazdý benim dünyamda, öyle büyük sevdalarda yaþanmazdý, ve bu yürek hiç böyle delice yanmazdý, gidenlerin ardýndan,
Senden önce, yaþýyormuydum bilemem, galiba, sýradanlýðýn içinde kaybolmuþ insanlar arasýnda yaþamaya çalýþýyordum, Sonra sen geldin,normal deðildi geliþin, yakýp,yýkarak,dünyamý alt üst ederek, davetsiz ama özlenen bir misafir gibi geldin, geliþin kasýrgalar kopardý, yapraklarýn dahi kýpýrdamadýðý dünyamda, oradan oraya savrulmaya baþladým, içtiðim su,yediðim ekmeðim oldun, nefesim olup içime doldun, sesini duyamadýðým gün,boðulduðumu zannettim, artýk can olmuþtun,caným olmuþtun, sonra delice aktýn damarlarýmda, kan oldun,can oldun bana, ölüme eþdeðerdi,sensizlik artýk,
Ama bir gerçek vardý, saçýnýn telinden tut ayaklarýna kadar yasaktýn bana, imkansýzdýn, yýkamadýðým,aþamayacaðým engellerin arkasýndaydýn, ölüm madalyon misali boynumdaydý artýk, sensiz gelecek ölümün korkusunu taþýyordum boynumda ama seninlede ölümdü bana hayat, uzak durmak istedim,yaklaþmamak, akýllý hiçbir insan yanacaðý bile bile ateþin üzerine yürümezdi, oysa ben ateþle oynuyordum, sonra anladýmki sevgim deliliðimdi, sen gelirken aklým firardaydý,, düþünmeden delice sevmiþtim, hesapsýz,yalansýz,karþýlýksýz....
Ya sen?... önce aklýmý aldýn,baþka birþey düþünemez oldum, sonra sözlerim,,senden baþkasýný konuþamaz,yazamaz oldum, gözlerimi istedin,aldýnnnnnnnnnn, göremiyordum artýk baþkasýný, yüreðimin sende olduðunu farkettiðimde ise, çok geçti,ben ben deðildim artýk, beni almýþtýn,beni çalmýþtýn belkide... inatçý,hýrçýn,alabildiðine güçlüydüm herkese karþý, sana ise,sadece aþýk, sana hýrçýnlýðým ölesiye kýskançlýðýmdý, baktýðýn konuþtuðun herkesten kýskandým seni.
Sonra,çaðýrdýn beni birgün,’gel’dedin. Gelmemem lazýmdý, ama sana kullandýðým lügatta,’hayýr’yoktu. Oysa ikimizde biliyorduk imkansýzdý, yasaktý,zordu,daðlarýn kucaklaþmasýydý sana gelmek... garip bir teslim oluþtu geldim, ay dünyaya deðdi, dünya güneþe,kýyamet koptu,aþk’ta imkansýzlýk yoktu, daðlar delinmiþ çöller aþýlmýþtý, vuslat baþlangýçtý ayrýlýða, ölüm demekti,geldim yinede.
Ve birgün mutlaka; Her gelen giderdi,gitmeliydi,bende öyle yaptým inanýrmýsýn gelmek kadar zordu gitmek, ardýma bakmadan,çaðlayanlarýmý içime akýtýp, sevgiliyi yakmadan,yýkmadan,yere düþürmeden, ben aslýnda bir enkazdým giderken, ama sen görmedin,görmemeliydin yýkýlmýþlýðýmý, dimdik gözükmeliydi, gitmekten daha zordu belki, gidenin arkasýndan bakmak, gidenmi sürgün kalanmý, giderken geride býrakmýþsa yüreðini gidendi sürgün, gidene vermiþse yüreðini, kalan hem sürgün, hem çareler içinde çaresizliði yaþayandý,
Þimdi sevgili ikimizden geriye, Giden bana ve kalan sana ait bir yýðýn soru iþareti kaldý sadece, Seven için,ölüm’mü daha zordu,ayrýlýk’mý...? Gitmek’mi zordu,yoksa kalmak’mý...? Aþýk için ayrýlýk ölümden zordu, çünkü ölümden öte köy yoktu, hayat sevgilinin yanýnda baþlayýp son bulmazmýydý... Ve ben sevgili,seni ölümüne sevdim sana ölümüne geldim, senden ölümüne ayrýldým...Ya sen?...
YoRGuNÞaiR...! Sosyal Medyada Paylaşın:
yalnızkurtt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.