GÖKYÜZÜNDE PARLAYAN YILDIZ SEN ORDA AY’A AÞIK BEN BURADA YALNIZ
Kirpiklerimi Yatýrýyorum Çýplak, Esmer Geceye
Gökyüzüne ,Merdiven dayýyorum, Hadsizce.
Güneþini yitirmiþ Bulutlarda dolaþýyorum ,Tek baþýma
Etrafta Ne Yýldýzlar , Ne de Ay var.
Birer birer Saklanýp ,tenhada Seviþiyorlar ,Ay’la.
Üzerimde Tülden bembeyaz bir elbise ,
Ne fayda hýrsýmdan Tüllenemiyorum bile.
Ruhumun Hüzünlü Yüzü Hazana dönük Vaziyette
Sine’mde Ýniltili bir Sevda Vurgunu ,Bir bilsen ne kadar Yorgun.
Sisler sarýyor içimin dört bir yanýný ,Tuzak tuzak
Göz gözü görmüyor ,öylesine utangaç ki Tekdüze yaðan Yaðmurlara.
Aþýna olduðum, fakat ,Mevsimsiz bir iklimi daha yaþýyor öz’ünden uzak öz’üm
Bir garip Bahtsýz Bedeviyim Sahranýn en orta yerinde
Güneþ ,sinsice kusuyor çatlamýþ , dudaklarýma ,Su olup yýkýyorsun katre katre.
kanýyorum Sevdana.
Gül Kokularýný anýmsýyorum ötelerden ,firdevs çiçeklerine
Nisbet edercesine seviþiyorum Kokunla.
Kirpiklerim perdelerini aralýyor
Uyanýyorum .
Köhne sabahlarýmý öpüyorum gözlerinden.Küf kokulu yalnýzlýðýma dönüyorum
Yeniden kucaklýyorum yalan dünyayý.
Yine sensiz gene Sensizim.
Saat : 02:30
8 Þubat 2013 / ÝZMÝR
K.Merve YALÇINKAYA