Yalnýzlýðýn dibini aldýðým Vakitlerde
Bir tek Hayalin gelir,usulca.
Anlatýlmaz bir Hal alýr Ýçimi
Kelamlarým Lal,Hüzünlerim düðüm düðüm olur boðazýmda.
En zayýf halimle yakalarsýn, her zamanki gibi
Zira ,Bilirsin ,çoðu vakitlerde Yalnýz olduðumu.
Yüzsüzce düþer ,yüzünün yüzsüzlüðü ,Gözlerimin Ferine
En acýmasýz hallerin yakar,þimdilerde ,dermansýz canýmý.
Eskiden Ay olup doðardý Nur Cemalin Gözbebeklerime
Þimdi ise Cehenemi kýskandýracak kadar yakýyor yüreðimi,bitmek nedir bilmeyen Sükunetin
Gözlerimdeki hanelere düþer ,yer eder özündeki Hissizliðin.
Gözbebeklerindeki Aþk’ýn Yokoluþunu izliyor,yavaþ yavaþ,
Özümdeki Sýr Perdeli Gözlerim.
Düþüncelerime gizlenmiþ öfkeler büyür
Yarý yolda býrakýþýnýn nefreti köpürür içimde.
Artýk ne iþveler kalýr ne de ümitler
Bir Aþkýn Ölümünü izlerim dalgalar arasýnda.
Aþk küllendi,
Umutlar kendi külleri arasýnda kayboldu ,bu deli fýrtýnada
Sana gelen tüm yollarda ,Ýstikamet çizgisi yokoldu,
En kötüsü de,Gözlerinde yitirdim istikametimi.
Artýk Tasavvur edecek birþey kalmadý rmenzilimde
Aþk yitik ,Sen yitik Ve Ölüme gebe kaldý bu satýrlardaki Nefes.
8 MART 2013 /ÝZMÝR
K.Merve YALÇINKAYA