Kırşehir Sessiz...Sessiz Kırşehir
sessizliði ilk kýrþehirde sevdim
ve güzelliði sesimde kaybolmadý hiç...
sessizliði tanýmak baþka… sevmek baþka…
kýrþehir’de ikisi de ayný...
sokak çeþmelerinin sesi
sessizliðini tamamlar kýrþehir’in...
hiç susmam söylerim
kýrþehir sessizdi...
sessizlik kýrþehirdi...
sessizlik sese düþman deðildir
kýrþehir’de...
onu tamamlar...
sessizce üþünür...
sessizce ýsýnýlýr...
gösteriþ bilmez kýrþehir...
bütün özlemlerimi bir kez baðýrdým
süresiz sessiz
özlüyorum kýrþehir’i...
kýrþehir sessiz
çaðla aðacýnda ilkyaz...
ölüm ilk defa bu kadar namussuz...
ölümden en sessiz kýrþehir’de korktum...
kýrþehir’in sessizliðine kýyamadým...
nasýl bir kýpýrtýydý
nasýl bir sesti
kýrþehir’deydi
unutamýyorum...
kýþla sessizlik evlenir...
kavakla poyraz ayrýlýr..
kýrþehir seyreder...
kýrmýzý gök
dumanlý gri yer...
koyu mavi sessizlik...
susmak simsiyah...
bitsin bu dilsizlik..
konuþ kýrþehir...
sonuçta o da bir þehir...
her þeyi yapabilir...
ama sessizliði asla bozmaz...
kýrþehir...
kýrþehir’de doðmadým...
büyük bir ihtimal ölmeyeceðim de...
sessizliðini de tanýmadým deðil ya...
istanbul yalnýzlýðý sevdirir...
ankara kalabalýðý...
kýrþehir sessizce izler...
akþam bir kýrþehir’de eziktir..
sessizliðinin hükmü bir orda geçmez...
karayýlan ne keyiflisin
türkü söylersin kýrþehir’de...
kýrþehir’de çocuk olmak
cennette büyük olmak gibidir
sessizlik en güzel böyle bozulur...
boz-lak
boz-tepe
boz-kýr
ama kýr-þehir...
öz-bað
dinek-bað
bað-baþý
dað sessizliði
kýrþehir...
ne kadar türbe o kadar sessizlik
ne kadar sessizlik o kadar kýrsehir.
ne kadar kýrþehir o kadar her ikisi...
kýrþehir’de de üþüdüm…
yalnýz ve sessiz kaldým…
aðladým…
ama kýrþehir’in sessizliðine
kýyamadým...
kendime kýydým
bozdum sessizliðimi..
kýrþehir’den ayrýldým...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.