benimkinden kývrak elbiseleri vardý bir de desenleri beyaz, sýcacýk ve yumuþak belki bir bana ayrýcalýktý acý ve hüzün saklý güler yüzü nedensiz böðrüme saplanan
gecekondusal öpüþ elleri elimde her ikisinden tutarak biraz tuhaf gecenin kýþkýrtamadýðý þiirsel gözleri ömrün eskitemediði yýlký sokak
buraya bir kafiye aramak mekanik ihtiyaçtan gerek
dolaylý yoldan tetiði tetikleyen eller bir de desenlere aþk katýldý ve þimdi çok kýsaldý hayat
ayý kapatmadan önce biniyorum az yetenekli bisikletime de sensiz sizler kadar alýþkýn deðilim sevdalýlar yeni yeni ölüyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
cahitbozkurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.