Kendimi denizlere benzetirim, piþman bir adam gibidir sesizliðim. Bazen durgun bir gemi gibi limandan ayrýlýr tüm inançlarým ve her þeyim. Öfkeden kudurur, en usta balýkçýlarý yanýltan, alabora eden dalganýn kýyýlara vuran köpükleriyim.
Koskaoca bir deryada gece gibi karanlýk, gün gibi mahsun maviyim. Ben denizler gibiyim, baþka bir dünyanýn içinde bir hayat kadar gizliyim. Bazen can alýr gülümseyiþim
Biraz kaya kekiði biraz yosun kokusunda ve ayýþýðýnda yakamozlarýn altýnda bir deniz kýzýnýn saman sarýsý saçlarýnda nerde boðulacaðýný anlamaya çalýþma.
Çünkü ben denizler gibiyim can alýr gülümseyiþim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
aysemujgan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.