Nereden çýktý ki þimdi büyümek.. Çocuk kalsaydýk ya.. Kime ne zararýmýz vardý da büyüdük.. Hem neden o kadar güzel deðil þimdiler.. Neden gerçekler bu kadar acý þimdi.. Gerçek deðil miydi çocukluðum ? Sevgi dolu zamanlar çok mu çabuk geçti ? Geri dönüþ yok mu anýlara..? Annem yine yaramazlýk yapýnca sarar sarmalar mý beni ? Kötü adamlar onlarda yokmuþ baksana.. Çocukluk aþkým.. Oda kim bilir nerede.. Ben çocuk olmak istiyorum yeniden.. Yeniden çocuk olmak istiyorum.. Yaramazlýk yapmak istiyorum. Sadece mutluluðun var olduðunu bilmek istiyorum.. O þirin mi þirin oyuncak bebeðimi istiyorum.. Donbiliç taþlarýný , yakan toplarý, Gecenin bir yarýsýna kadar oynana saklambacý, Ýp atlayýp þarký söylemeyi.. Ben bunlarý istiyorum.. Yoruldum.. Acýsýndan da kahrýndan da bu dünyadan da yoruldum.. Gelmiþine geçmiþine sövsem de.. Ana avrat fark etmeyecek acýlara.. Dokunmayacak onlara.. Nereden çýktý bu büyümek ki.. Ozaman daha güzeldi gülücüklerim.. Ýçtendi,masumdu.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Yeliz Esin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.