Gidiyorum
…/bana ait olmayan
bütün sorularý ve cevaplarý ardýmda býrakarak gidiyorum
az kullanýlmýþ ve bayandan bir sevda býrakýyorum sana
yolun açýk olsun…/
Pelin Onay
Gidiyorum
Çok önceleri sorduðum bir soruydu
Ölüler, neden yaþamak için bu kadar inatlaþýr hayatla
Öyle ya iþte giþe rekorlarý kýran bir filmin en can alýcý sahneleriydi
Savaþ naralarý çoktan kulaklarda yankýlanmaya baþlamýþ
Ardýma bakmadan,
Darmadaðýn hayatlarýn , darmadaðýn ettiði adamlar gibi
Gidiyorum…
Ben çocukluðumun baharýna
Senin isminden gemiler yaparak baþladým,
Gitme ihtimaline karþý o gemileri yakarak baharý yaza kýrdýrdým
Þimdi, o geminin ýslanan güvertesiyle
Uzaklara el sallayan küçük bir çocuk edasýyla
Hani gitme diye ýsrar etmeyeceksin,
Zaten bana dair yapamadýklarýnýn en baþýnda gelirdi
Yine de ýsrar etme sen
Hayata karþý yenildiðini kabul etme
Ýçimde barýndýrdýðým tüm sevinç çýðlýklarýmý
Bohçama katýk ederek gidiyorum…
Eskiden olsa,
Çok eskiden, tenlerimizin karþýlaþmadýðý þehirlerden önce
Ýçimde bir nebze umut tanesi býrakarak
Avuç içlerimin ýslaklýðýyla bir mektup satýrýnýn
Cümle boþluklarýna sýðdýrarak kendimi hatýrlatýrdým sana
Þimdi sana kavuþturan bu feribot
Dönüþ biletimi ceplerime sýkýþtýrýyor
Annemin her þey güzel olacak cümlesini
Çocukluðumun hayallerine býrakarak
Kendimi sende býrakarak gidiyorum…
Sevdiðini düþündüðüm saçlarýmý
Kafatasýmdan kazýtarak!
Aslýnda iþin açýkçasý
Aþký bir kuru sýký tabanca gibi þakaklarýma dayayarak
Devrin en modern ölüm adetini avuçlarýmda saklayarak
Kafama sýkýp
Yarý ölü,yarý baygýn
Fethedilen yerden kaçarken tüm insanlýðý kýrdýrarak
Tarih sayfalarýna iþlenecek bir soykýrým yaparak
Gidiyorum…
Küçüklüðümün okul yýllarý sýralarýnda
Hatýrlýyorum da en çok canýmý acýtandý
Kulaklarýmý kýzartýrcasýna öðretmenimle inatlaþmam
‘Seni Seviyorum’ un nesnesi, anlamý yok
Bir eylemi belirtmez diye,
Þimdilerde bir doktora tezi gibi masamdaki kaðýtlarýn arasýnda
Kýþa inat bahara can veren kardelenler gibi boy veriyor …
Senden duyduðum,
Senden okuduðum her ‘Seni Seviyorum’ un arasýndan
Bir kurþun nitelliði ile sýyrýlarak
Gidiyorum…
Bir müzik bestesinin içinde notalarýn arasýnda kalan
Payýma düþen bir ‘sus’ iþaretini boðazýma düðümleyerek
Ýzmir’i, bildiðim þehirlerin arasýna gömerek
Çýplak ayak gidiyorum…
Gidiyorum
Gözlerime soktuðun çomaðý yanýma alarak
Bir daha aðlayabilmek için kendime bir sebep yaratarak
Aþýk olduðumu düþündüðün bedenini sana býrakarak
Ýçi doða esintisinden düþler sunan yüreðinden bir parça alarak
Sessizce
Aðýr aðýr adýmlarla
Hiçbir þey yaþanmamýþ, canýmdan öte içimdeki caný
Bir daha bu kadar derinden sarsmayacaðýn
Bana ait olmayan sensizliðimi çalarak
Aðzýma dolanan adýný bir þarký gibi
Melodik bir ritim tutturarak
Gidiyorum…
Ýþte, gidiyorum…
Emre Kýnay
16.07.’12.. 18.40
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.