BODRUM 2

Bir þiir yazdý þair
Patladý gitti
Ar damarý þair’in
Çatladý gitti


Bodrum kat imdadýna yetiþiyordu böyle zamanlar
Yazdýklarý kadar yazarken olduðu ortamda sýradýþý olmalýydý

Daha bir havaya giriyordu sanki
Bu seferki þiirini epeyce bir zaman bekletti asmadý sayfaya
Çok emek vermiþ gibi
Demlemek adýna
Öyle zýrt býrt yazarsa kalitesi düþerdi þak/þak/çý/larýnýn gözünde

Hem kendisi
Hem sýra dýþýndan da dýþý
Eserleri

Hýým bu sefer ne yazmalý acaba diye düþündü bodruma inerken

Gözüne eski ayakkabýlar iliþti

"Bir çift bot ve sanrýlarý"

Evet adý bu olsun
Þuh kahkaha atsýn mesela ayakkabý boyasý
Ve finalde þair
Kötü yola düþen ve hayatta tek baþýna kalan
Bot’la izdivaç yapsýn

Serçelerin gözyaslarý kanlý aksýn

Ayakkabý baðý ve boyun baðý
Jiletle intahara
Þair ay ýþýðýnda atýyla
Þaha kalksýn

Mutfakta domates sus yaþasýn duygular tavan yapsýn
Salçalýðýna aðlarken

Biraz isyan
Biraz nisyan
Tanrý vb söylevler
Küfür argo tuz misali
Azýcýk dram
Acý biber
Tu kaka þiir’e
Finalde þair sen öl yaþama
Geber

Ýþte böyle bir tema þimdilik bana yeter

dedi ve baþladý yazmaya

Hayranlarý bu dilden anlýyorlardý çözmüþtü onlarý
Ego iþte seviyordu takdirli övgülü yorumlarý

Bitirdi gülerek þiir’i çýktý bodrumdan elinde kara defter
Bilmez ki annesi merdiven baþýnda bekler

Aldý okudu bir çýrpýda þiir’i
"Ver bakalým neler karýþtýrýyorsun,neymiþ þu bodrumun sihiri"

Okudu önce sarardý
Sonra morardý rengi
Yok yok mübarek sanki çarþamba pazarý
Tanrý þeytan þirk küfür
Cin peri elma armut hepsini þiir’e süpür
Hacý hoca üfür yavrum üfür

"Kim yazdý kýzým "dedi cevaptan korkarak

Þair cevap verdi "ben"dedi týrsarak

Anne yýrttý attý kaðýdý konuþtu yüzü kýzararak

"Aferin kýzým,iyi halt ettin"

Dedi ve ekledi :

Ayinesi Ýþtir Kiþinin,kiþinin görünür rütbe-i aklý eserinde.


Etrafýma þöyle bir bakýyorum ve yaptýðý iþi ciddiye almayanlarýn ne çok olduðunu görüyorum. Oysa insan bir iþ yapýyorsa eðer, ne iþ olursa olsun hakkýný vermeli öyle deðil mi?

Devam etti aðlayarak:

üzgünüm

ne davar culuk
ne kýsrak ne de doruk atlarým
yok hamamlarým hanlarým
apartmanlarým katlarým
ne gemilerim yatlarým

yaþadýkça ömür
ancak günahlarým katlarým

dünyaya benzemez evlatlarým
sanmayin burada olduðu gibi
siz daðýtýrsýnýz ben toplarým

ana evlattan
evlat anadan kaçarmýþ derler
unutmayýn gül tutan el gül kokar
kim ki burada inci yakuttan taç yapar
ahirette elbette o kiþi baþýna takar

lokman hekimin evladýna
verdiði öðüdü muhakkak okuyun
daha vakit varken
halýnýza kiliminize en nadide nakýþlarý dokuyun

size vasiyetim
býrakacak yok mal mülk para pul ama
Rabbimin yolunda yürüyün daima
mel"un þeytana sakýn kanmayýn
kim ne ekerse onu biçecek unutmayýn

bu garib ananýz da kendi bardaðýndan içecek anlayýn

kýyamam azýcýk canýnýz yansa yüreðim parçalanýr amma
o mekan o terazi o mizan bambaþka
ne torpil var ne kayýrmaca
siz siz olun Hak Yoldan sapmayýn
beni hep arkanýzda dað gibi duracak sanmayýn

ana gibi yar olmaz elbet
ne demiþ büyükler
aðlarsa anam aðlar gerisi yalan aðlar
evlada dokunursa en ufak bir zarar
analar karalar baðlar
onlarýn merhameti ummanlar
baþlarý göðe ermiþ daðlar kadar

amma velakin
dünya fani
Ahiret baki
o merhameti biz analara
baðýþlayan Rabbimin Merhameti
en güzel en hakiki

bu aciz ananýza deðil
O Yüce Mevlamýza dayanýn
Onun sonsuz Rahmetiyle boyanýn

sözün kýsasý caným evlatlarým
ana baþa taç imiþ
her derde ilaç imiþ
geçin bunlarý kelin merhemi olsa kendi baþýna sürer
çok çok uzun deðil insan ömrü
inanýn adeta
göz açýp kapamalýk sürer

unutmayýn haaa
ne kadar ekmek o kadar köfte
dünyanýn tatlý uykusuna dalmayýn
sakýn ha sakýn Ahireti unutmayýn

dedim ya yok malým mülküm
atým arabam yatým katým
yavrularým caným kuzularým
size tek mirasým
Rabbimizin yolundan ayrýlmayýn

para pul mu en büyük deðer
maksat evlada faydalý þeyler býrakmaksa eðer

faydalý olmaksa maksat erek
tek maddiyat deðil
maneviyat da gerek

ben de bu þiiri býraksam
evlatlarýma miras diye
güzel olmaz mý
sizler söyleyin þiir dostlarým
çam sakýzý çoban armaðaný
caným evlatlarým
nacizane bu þiir
miras deðilse bile


benden sizlere hediye



Sosyal Medyada Paylaşın: