İsimsiz

Bir dua’yým
Ölümün ruhuna okunan
Bir kap su, gözyaþý, gidenin ardýndan dökülen.

Pusulasýný þaþýrmýþ, bir güneþim
Yolunu kaybetmiþ, sýrlarla dolu ay
Ana rahminde cansýz bir cenin, yeni doðan güne çýðlýk!

Bazen, niteliksiz bir sýfýrým
Anlamsýzlýklar içinde, bin anlam
Üç artý beþim, eþittir sekiz. Yani, yana düþürülmüþ, sonsuzluðun sembolü...

Notalarý çalýnmýþ,
Bir piyanoyum ben
Telleri koparýlarak kýrýlan, gitar.

Sofrayým
Çatal býçak, kaþýk
Perdesiz pencere, kilidi olmayan bir kapý

Sanki,
Ýnsanlýk suçu iþleyen
Bir çeliþkiyim hep! Ýçindekilerini dýþa vuramayan, kahrolasý vicdan...

Bir dua’yým
Pusulasýný þaþýrmýþ, bir güneþ
Bazen, niteliksiz bir sýfýr, notalarý çalýnmýþ, sofra

Sanki,
Ýsimsiz bir þiirim ben!?
Þu an, okunmaya çalýþýlan

Ve okurken,
Ünlemleri ard arda dizdiren
Soru iþaretleriyle harmanlý, cevaben ne? Yazmalýyým diye düþündüren...

04.02.2013
Adnan Bilgiç

Sosyal Medyada Paylaşın: