Pusu kurarken gözlerin

gökyüzü kurþuni
sýyrýlýp gelinliðinden
matem giysisini kuþanýyor bulutlar


hüznü kavrýyorum saçlarýndan
düþlerde yüzerken gözlerim
düþüyor yüzüme sonbahar


sevda
ýrmaðýn deltasýnda kuruyan
çamura saplanýrken
sürükleniyor yerlerde
rüzgârýn nefesiyle
sararmýþ yapraklar


pusu kuruyor gönlüme
puslu gözlerin
esir oluyorum karanlýklara
kývrýlýyor çocuk edasýyla
solgun dudaklar


keder taþarken yüreðimden
tuzlu yaðmurlara
teslim oluyor topraklar



Saba35
Sosyal Medyada Paylaşın: