Bir erik aðacýna çýktým sonra, yayan yapýldak Düþtüm “çeten ”in içine takla atarak. Bisikletimin yerini çýkrýncaðým almýþtý, Bir yaným kanat açmýþ, bir yaným yeri yarmýþtý. Dövenin üstünde Bir dönüþüm vardý ki, kendi eksenimde, Övendirenin çivili ucu sarý öküzü korkutuyordu, elbet beni de.
Tahta bir sandýkla mektebe yollandým bir de, Helanýn temizleme sýrasý da benimmiþ hemi de Yeþil Irmaða saldýk ya bedeni, akþamüzeri, Kör þeytan fýsýldadý ki “sakýn dönmeyesin geri”
Gürgen odunlarýnýn çýtýrtýsýnda tavþankaný çay, Gübre çuvallarýnýn güveninde kar tepelerinden kay, Çeþmenin baþýnda gençlerle eðlendik biraz da, Hacý Ahmet emmi ellerken bir yanýmý, Gözledim ki niyazda bir yaný. “Böylemi olmalý acaba ”dedim, emmilerin namazý? Sosyal Medyada Paylaşın:
Nermin Akkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.