Tuttum elinden çocukluðumun, Biletini aldým geçmiþe yolculuðumun Sýcacýk, “Ekmek elden, su gölden ”rehavetineydi ilk duraðým Endiþeden, korkudan ne kadar da ýraðým
Bir telaþ, bir vaveylayla baþladý ilk depremim Bir mekân deðiþikliðinin acemiliðini fark ettim Pýnara uðradým ki, Misk-i amber kokusuyla bir zemzem Þeker,þefkat,nane þekeri akar bu çeþmeden.
Dayadým kurumuþ dudaklarýmý kanana kadar içtim Çok yorulmuþtum lakin kendimden geçtim Ýkinci duraðým bir handý sanki Ne gelen belliydi ne giden, baþým döndü inan ki.
Ortaya konmuþ tahta bir çember. Kimi keþkek, kimi bulgur kimi soðan cücüðü yer Sanki padiþah sofrasýndan kalkmýþçasýna, Açýlmýþ sema ya küçük eller, “Elhamdülillah” der.
Nermin AKKAN Sosyal Medyada Paylaşın:
Nermin Akkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.